توجه : کلیه ی این مطالب از کتاب اصول کافی جلد 4 برداشته شده است.
خوف و رجا
حارث بن مغیره یا پدرش ، از امام صادق (علیه السّلام) گوید : به او گفتم : در وصیت لقمان چه بود ؟ فرمودند : در آن، مطالب شگفت انگیز بسیار بود و عجب تر از همه این بود که به پسرش گفت : از خدا عزوجل چنان بترس که اگر همه ی کردار نیک جن و انس را بیاوری عذابت می کند و چنان به او امیدوار باش که اگر همه ی گناه جن و انس را هم بیاوری به تو رحم می کند ، سپس امام صادق (علیه السّلام) فرمودند : پدرم بارها می فرمودند : به راستی هیچ بنده ی مومن نیست جز آنکه در دلش دو نور است، نور ترس از خدا و نور امید که اگر این را وزن کنند از آن بیش نیست و اگر آن را وزن کنند از این بیش نیست.
منبع : ص 209
اسحاق بن عمار گوید : امام صادق (علیه السّلام) به او فرمودند : ای اسحاق ، از خدا بترس تا گویا او را به چشم می بینی و اگر تو او را نبینی او تو را می بیند و اگر معتقدی تو را نمی بیند محققا کافری و اگر معتقدی تو را می بیند و در برابر او گناه می کنی او را پست ترین ناظران بر خود ساخته ای .
منبع : ص 209
امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : هر کس از خدا ترسد ، خدا هر چیز را از او بترساند ؛ و هر که از خدا نترسد، خدا او را از هر چیز بترساند.
منبع : ص 211
امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : هر که خدا را شناسد از او ترسد و هر که از خدا ترسد، دل از دنیا بر کند.
منبع : ص 211
امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : پدرم بارها می فرمودند : راست مطلب این است که هیچ بنده ی مومنی نیست جز اینکه در دلش دو نور است : نور ترس و نور امید، اگر این را بشکند بر آن افزون نیست و اگر آن را بشکند بر این افزون نیست.
منبع : ص219
نظرات شما عزیزان: